Een onderzoek door Kiemtijd is opgebouwd volgens de kenmerken van handelingsgerichte diagnostiek, zoals ze hieronder worden beschreven:
De diagnostiek volgt vaste procedures.
Dat betekent dat er (vrijwel) altijd een intakegesprek plaatsvindt, waarbij de ouders en/of de leerkracht de kans krijgen om hun zorgen te verwoorden. Daarna wordt er samen met de ouders en/of de leerkracht een onderzoeksvraag opgesteld en een voorstel gedaan voor de manier waarop de onderzoeksvraag onderzocht gaat worden. Na de onderzoeksfase wordt een rapport geschreven waarin een integratief beeld wordt opgesteld; welke factoren zijn van invloed op de problemen, hoe beïnvloeden ze elkaar en welke positieve/beschermende factoren zijn aanwezig. Tenslotte wordt een advies geformuleerd.
De diagnostiek is gericht op een praktisch bruikbaar advies.
Als er behoefte is aan een diagnose, kan die gesteld worden. Een diagnose is echter nooit een doel op zich! Behalve het geven van inzicht in de problemen van uw kind, is het ook de bedoeling dat een onderzoek u uitzicht biedt. Dat u weet op welke manier de problemen van uw kind het beste aangepakt kunnen worden. Bij die aanpak is lang niet altijd psychologische ondersteuning nodig. Ouders en leerkrachten kunnen vaak zelf veel meer dan ze denken!
Handelingsgerichte diagnostiek hanteert een transactioneel referentiekader.
Handelingsgerichte diagnostiek kijkt niet alleen naar de kenmerken van een kind, maar ook naar die van de onderwijs- en opvoedingssituatie. Daarom is samenwerken met school ook zo belangrijk bij het doen van diagnostisch onderzoek.
Handelingsgerichte diagnostiek besteedt ook aandacht aan de positieve kenmerken.
Handelingsgerichte diagnostiek kijkt niet alleen naar de problemen en risicofactoren, maar ook naar de postieve kenmerken van het kind en van de omgeving waarin hij of zij opgroeit. Deze factoren kunnen ingezet worden om het kind verder te helpen!